Hemels moment
Het is één van de eerste dagen, nadat de dagen er anders uit kwamen te zien en de nieuws berichten als een golf van angst over mij heen kwamen.
Zoals iedere morgen ga ik op pad met onze Jack Russel Timmy. De ene dag met veel plezier de andere dag vanuit verplichting. Toch zijn het mooie momenten die ik daar vaak beleef. De polder waarin het ritme van de natuur zo zichtbaar is, nu de lente weer in beeld komt heeft de schepping ons veel te vertellen.
Zo ook deze morgen. Door mijn hoog gevoeligheid had ik last van al die prikkels om me heen. Zoveel angst, zoveel onzekerheid, ik droeg het letterlijk in mij mee. De zon kwam mij prikkelend tegemoet. Ik bleef even stil staan en dacht: hier voel je dus niets van de chaos om mij heen. Hier zingen de vogels hun lied, onweerstaanbaar voor hun Schepper. Ze kennen de strijd niet van zorgen, maar fluiten zonder enige schroom. Een regel van een lied wat ik hoorde tijdens een Groot Nieuws radio kwam naar boven:
“Heel de schepping draagt Uw naam.’’ Ik liet dit even tot mij doordringen en keek omhoog naar de boom die voor mij stond. In gedachten plakte ik een label. He is the Creator. Ik nam de details waar van iedere tak, iedere blaadje en langzaam kwam ik tot aan het gras. Ieder grassprietje. He is the Creator. Een dauwdruppel. He is the Creator. Een tor die langzaam, door het gras heen zijn weg vervolgde. He is the Creator. Even was ik helemaal verdwenen in het moment van schepping en vergat ter plekke alle spanning die ik zo intens ervaarde. Als God de schepper is van deze aarde en alles wat daarop is, door Hem geschapen is, dan kan ik me niet anders voorstellen dat Hij deze aarde ook draagt als de stormen van deze heftige pandemie over ons land gaan. Ik werd opgeschrikt door iemand die me tegemoet kwam en heel verbaasd vroeg: ‘Ben je aan het dagdromen?’ Ik schrok en zei dat ik me enorm verbaasde over de grootheid van de natuur. Wat ik ervaarde was te groot voor woorden.
Ik vervolgde mij weg en bad tot God. Heer ik snap het niet. Binnen in mij ervaar ik een intens moment van Gods vertrouwen. Ik weet dat Hij onze wegen leid en dat Hij trouw is. Ik kijk terug naar al die momenten dat ik me bang en angstig voelde en Hij zijn trouw bewees. Dat maakt mij dankbaar. En toch ervaar ik nu momenten dat ik me angstig voel. Leer me onderscheiden Heer ik wil gaan voor honderd procent leven vanuit U. Langzaam kreeg ik duidelijk zicht. Vanuit het intieme leven wat ik met Hem heb ervaar ik vertrouwen. Hij is de God die in mij, naast mij en om mij heen is. Dit is de basis van het fundament van Hem waarop ik sta. Ik voel me angstig als ik lees en zie wat er om mee heen gebeurt. Dit gaf zoveel inzicht. Ik ben niet wat ik voel. De opdracht is dus niet te veel laten leiden door het nieuws en berichten en je vooral richten op Hem de onveranderlijke. Dat geeft rust en vertrouwen. Natuurlijk neem ik de aanwijzingen van het RIVM serieus. Gewoon wat er die dag op mijn pad komt. Ik was mijn handen ben me bewust van de dingen die ik doe. Maar ben vooral niet van plan om me als zieke te gaan gedragen terwijl ik nog niet ziek ben.
Aan het einde van de dag kniel ik neer. In mijn vermoeidheid en kwetsbaarheid komt de golf van gebed over me heen, waardoor ik niet meer weet hoe ik in gebed moet beginnen. Ik stamel: ‘Heer help mij, het is te groot voor mij.’ De rustige stem van Hem klinkt liefdevol : ‘Lief kind, ik draag de aarde niet jij. Ik leg de gebeden in jou hart en dat is voldoene. Leef in vertrouwen en zie op Mij.’ Het geeft me intense rust als ik denk aan psalm 8 waar staat dat God de hele aarde vult met Zijn aanwezigheid. In kniel nog dieper en voel Zijn liefde als een warm deken over mij heen vallen. In plaats van de hele wereld op mijn nek te hebben mag ik ‘’zijn” en voelen op een klein plekje aan Zijn voeten. Ik haal opgelucht en adem en val in een verkwikkende slaap.
Je bent veilig in Jezus armen
Veilig ben je bij Hem.
Je bent veilig in Jezus armen
Er is nergens een plek waar je zo veilig bent.