Dit is één van de momenten van het jaar waarop ik terug kijk naar wat achter mij ligt. Herken je dit ook? Het maakt mij dankbaar om terug te kijken naar de groei die ik op persoonlijk gebied maar ook op geestelijk gebied doorgemaakt heb. Dingen die ook minder goed gaan komen aan de orde. Tot een aantal jaren geleden was ik geneigd om er snel aan voorbij te gaan. Dit heeft een reden ik zal je vertellen waarom.
Ik ben opgegroeid in een gemeente met een streng reformatorische achtergrond. In deze periode van het jaar op weg naar de jaarwisseling, werd de nadruk vaak gelegd op ons zondige bestaan en het niet verdienen van het eeuwig samen zijn in het Hemels Koninkrijk. Zo aan het einde van het jaar kwamen dan ook de zonde rijkelijk aanbod. Er werd wel genade gepredikt maar wel onder een bepaalde voorwaarde die voor mij steeds niet haalbaar leken. Bekering was nooit genoeg er zaten allerlei stappen in waarvan ik wist deze haal ik nooit. En toch knaagde het aan me. Zijn Liefde die enorm trok zorgde ervoor dat ik toch steeds weer gemotiveerd was om stappen te zetten naar de perfecte ik, die bijna geen zonde meer deed. Helaas duurde het maar kort want vaak was ik de draad en motivatie al snel weer kwijt.
Eén van de dingen waar ik mee worstelde was gewicht ( ik ben in mijn leven 140 kg afgevallen, gelukkig wel in verschillende fases). Ik dacht dit moet tussen God en mij in staan ik wil er mee afrekenen. Dus ieder jaar weer vol goede moed op pad. Ik zal het je besparen om te vertellen hoe dit allemaal gedaan heb. Bijbelsteksten proclameren en uithongeren waren er zeker onderdeel van. Ik snapte er niets van ik wilde er vanaf waarom greep God niet in?
Hier kwam ik achter toen God mij tegemoet kwam in het heling en genezingsproces van mijn beschadigde ziel. De reden waarom ik veel consumeerde was om mijn gevoel van afwijzing en veroordeling te verdringen. Ook om mijn zondige gevoelens waarvan ik dacht dat ze niet oké waren te verbergen. Door dat ik God ging leren kennen als een liefdevolle Vader zag ik steeds meer dat Zijn Liefde groter was dan al mijn zonden. Ik mocht langzaam leren dat God genade schenkt en verdrietig is over mijn zonde, maar dat Hij veel meer geïnteresseerd is in mijn kwetsbaarheid, dan de inzet van de dingen die ik zelf dacht te doen. Ik kom er steeds meer achter dat het leven uit genade lastiger is dan het leven onder de wet. Leven uit de wet geeft nog regie: je moet iets doen. Leven vanuit genade is steeds weer erkennen ik kan het niet zonder U: Schenkt Gij mij genade!
Laatst had ik nog zo’n intieme les met Hem. Dat stille stemmetje van: ‘Je bent niet goed genoeg.’ Wil mij zeker als ik moe ben nog weleens prikkelen. Ik had een moment stille tijd waarin ik opgeroepen werd Jezus uit te nodigen in mijn hart om te kijken wat Hij aan zou treffen. Ik sloot mijn ogen en nodigde God vrijmoedig uit. Hij bracht me naar een stille steriele ruimte waar er een intense rust heerste. In gedachten verzonken, laafde ik me er heel rijkelijk aan. Totdat dat akelige stemmetje mij weer verleide met zijn leugen. Je zonde geloof hier niet in. Ik keek op en zag aan de muur grote zwarte plekken zitten. Ik schrok en vroeg aan de Heer wat zijn die zwarte vlekken ( het stemmetje overtuigde me dat de rapen gaar zouden zijn) Ik keek nog een keer wat beter naar de zwarte vlekken en zag dat er een rode laag overheen kwam. God sprak; kijk dit is mijn bloed dit bedekt jouw zonden. De rode vlekken werden wit en uiteindelijk was er niets meer van te zien. Verbaasd als ik was keek ik rond totdat mijn oog viel op een grote fontein waar helder water uit voortkwam. Opnieuw sprak God: kijk naar de fontein lief kind dit is de Bron van rust vrede en liefde die rijkelijk zal stromen, zolang jij met Mij verbonden blijft. Richt je niet op je zondeschuld die heb ik voor jou gedragen maar zie op Mij. Hierdoor mag jij stralen, schitteren en delen vanuit mijn liefde tot dat Ik terug kom.
Hoe geweldig was deze ervaring en wat een mooie levensles zit er in. Waar ligt je focus? Op de dingen die je doet of op Hem. Als je je richt op het eerste dan ben je steeds teleurgesteld en hou je het niet vol. Kies je voor de tweede optie dan leer je genade kennen als iets waarin jij te kort schiet en wat je mag ontvangen niet uit verdienste maar omdat Hij het je wil geven. Vind je zonde dan niet meer erg? Juist wel omdat je weet wat genade Hem gekost heeft Goede voornemens heb ik niet wel een grote verlangen. Leven vanuit de intimiteit met Hem en hierdoor steeds meer op Hem gaan lijken.
Zit jij ook vast in destructieve patronen? Richt je op Hem en niet op wat je doet. Ik weet een ding zeker dat Hij je tegemoet komt in genade, niet omdat je het verdient maar omdat je Kostbaar bent in Zijn ogen.
Ik bid jou een jaar vol genade liefde troost wijsheid kracht en groei toe.