Al jaren heb ik last van een stemmetje dat er voor zorgt dat ik nooit tevreden ben over de dingen die ik doe of in wie ik ben. Heb ik iets gedaan waar ik me voor ingezet heb en voel me even trots altijd komt er een stemmetje die allerlei overtuigingen in mijn oor tettert waardoor ik me onzeker voel en verdwaal in het land van twijfels. Ik weet inmiddels dat ik niet naar dit stemmetje hoef te luisteren en toch overkomt het me regelmatig. Het kost me heel veel energie.. Ik heb besloten om me er niet meer door te laten verleiden en te rusten in het onvolmaakte.
Het is al even geleden dat ik in zo,n ( laat ik het de niet goed genoegflow noem ) zat. Tijdens mijn ochtendwandeling door de natuur sprak ik er over met God. Hij herrinerde me er aan dat ik in genade mag leren leven . Dat iedere tekort koming aangevuld zal worden voor degene die in Christus Jezus zijn .( Filipenzen 4:19)
In gedachten stelde ik het me voor hoe het zijn zijn om perfect volmaakt te zijn. Hoe zou ik me dan voelen? Hoe zou ik denken, welke dingen zou ik wel of niet doen?Heb ik dan nog vragen? Of de allerbelangrijkst zou ik God dan nog wel nodig hebben? Ik was er al snel uit ;Ik zou een arrogant type zijn die het altijd beter weet en niet meer over zou staan voor reflexie. Ik zou mijn relatie met God verwaarlozen waarom zou ik afhankelijk zijn als ik het zelf allemaal kan.In deze confrontatie besloot ik om me af te keren van het perfecte en te leven vanuit genade. Gewoon in het hier en nu. De relatie die ik heb met mijn schepper zet ik echt niet op het spel.
Terwijl ik dit verwoord op papier weet ik dat ik niet de enige ben die daar mee worstelt. We leven in een onvolmaakte wereld waarin er vaak in onze jeugd al tekortkomingen zijn ontstaan in onze emotionele behoefte. Hierdoor is de wortel van afwijzing ontstaan. Vanuit die afwijzing onstaat vaak een negatief zeflbeeld, iets wat we soms jaren met ons meedragen..Dit zelfbeeld zorgt er voor dat we nooit te vreden zijn met wie we zijn en wat we doen. Een overlevingsmechanisme zou zomaar een onderdeel van je leven kunnen worden. Je zou kunnen gaan vluchten om dit gevoel te ontwijken ( dit kan door altijd bezig te zijn of verslaafd te zijn aan allerlei middelen ) Of jezelf isoleren vanuit de gedachte ik kan niets ik ben niets. Zo ontzettend energie rovend En zo ver af van Gods bedoeling voor jou leven.
In psalm 8 word zo mooi geschreven dat we als mens de kroon op Gods schepping zijn. Wat een
waarde ligt hierin. Het is mijn verlangen om hier uit te leven. Soms ben ik een lange tijd onderweg en dan gaat het prima. Maar soms ( vaak als ik me onzeker voel en andere maatstaven dan God kiest om me aan te meten ) gaat het mis. Ik lig dan met mijn neus op de grond en ben letterlijk gevallen. Soms blijf ik er even liggen omdat ik moe en uitgeblust ben . Maar er komt een moment dat ik weer op sta mijn koninklijke kroon opzet en weer met mijn oog gericht op Hem de weg verder gaat. Leren leven in het nieuwe leven vanuit het juiste fundament geeft vreugde vervulling en het juiste perspectief.
Toch hoeft perfectie niet verkeerd te zijn.. Perfect als persoonlijkheidsterkte geeft juist een mooie demensie aan je leven. Het betekend dat je oog heb voor schoonheid en detail.Een voorbeeld zou kunnen zijn; Je heb een geweldig mooi plan hoe iets er uit moet kunnen zien en je kunt pas rusten als het klopt zoals het in je hoofd zit. Hoe geweldig mooi is het bv om aan een mooi gedekte tafel te zitten waarin alles klopt. Het diner er helemaal op afgestemd. Voor mij is het genieten. Doordat ik geen oog voor heb voor deze schoonheid eet ik zelf vaak wat simpeler.Het verschil tussen de ene vorm van perfectie en de andere is dat perfectie vanuit angst voor afwijzing is onzekerheid en zorgt altijd voor een negatief energielek in je leven. Perfectie vanuit je persoonlijkheid en oog voor detail eert je Schepper en dat is Gods verlangen voor jou. Zit je in de niet genoeg flow onderzoek wat je motivatie is . Hij staat klaar om in Zijn liefdevolle nabijheid te genezen en te leren omdat je van Hem de kroon op zijn schepping bent.