Lieve, trouwe Vader, U bent mijn Koning.
Heel mijn hart is U tot woning.
Vader, ik heb geen woorden om te schrijven.
Ik heb maar één verlangen: om dichtbij U te blijven.
Vader, keer op keer vraagt U mij U te vertrouwen.
Dat is ook echt, waarop ik wil bouwen.
Na zoveel intense jaren
geeft U mij de rust. Ik kan het niet verklaren.
Ik kan het bijna niet geloven.
Diep van binnen ben ik bang dat de mensen om me heen de rust weer zullen roven.
Het beeld wat U gaf in het zand, met de tekst ‘Rust in Mij’
dat maakt me zo gelukkig en intens blij.
Vader, wilt U mij leren
om zonder schuldgevoel in Uw rust te verkeren?
‘Lieve kind, Ik zeg: kom tot Mij, al ben je vermoeid en belast.
Laat alles wat je denkt en voelt maar los. Ik houd je vast.
Ik heb jou Mijn genade niet gegeven
om keihard bezig te zijn in dit leven.
Ik geef jou boven bidden en denken.
Wees waakzaam en zie welke genade Ik jou door Mijn Geest wil schenken.
Kom steeds bij Mij met je vragen, je moeite en verdriet.
Ik ben het Die het met ogen van innerlijke ontferming aanziet.
De woorden ‘Rust in Mij’ heb ik jou gegeven