Herken jij dat ook dat er momenten of perioden in je leven ervaart als een rollercoaster waar je bijna niet uit lijkt te kunnen stappen.
Ik moet je eerlijk zeggen dat het bij mij jaren geen momenten of perioden waren maar een leefstijl. Ik ben er mee opgevoed dat werken en doorgaan van waarde is. Niets doen was een vorm van luiheid. Mijn ouders hebben mij niet geleerd om te voelen en te luisteren naar mijn lichaam en behoeften. Doe je niets dan ben je lui. Verlangens kwamen uit ons eigen vlees dus keer je daar zeker vanaf.
Soms kan ik me enorm verbazen wat God in Zijn woord achter gelaten heeft ,zodat we kunnen leren zoals Hij het werkelijk voor ons bedacht heeft.
Tijdens mijn stille tijd las in spreuken 4:9 Maar beter is één hand gevuld met rust dan beide vuisten vol gezwoeg en najagen. Ik overdacht de tekst en kwam tot de volgende conclusie waar ik zelf in wil leren groeien.
Voor God is het belangrijk dat we in Zijn rust en vrede leven groeien en bloeien tot eer van Hem. Om te kunnen leven vanuit die rust is het heel belangrijk om aangesloten te zijn op de enige Bron die rust en leven geeft. Iedere dag beginnen met Hem geeft een stukje bewustwording dat Hij de rust is. Het is te vergelijken met een stekker in het stopcontact doen daar krijg je ook energie van. Het vraagt de nodige energie en volharding om door de dag bewust te blijven en te kijken wat er door jou handen gaat.
Ben je bezig in Zijn rust of ben je in de modus van het zwoegen terrecht gekomen? Dan kan ik je een tip geven . Om je bewust zijn hier in te oefenen zou je bv ieder uur even kunnen kijken en voelen wat je lichaam zegt. Door het rollercoaster gedrag van deze wereld leven we vaak alleen maar uit ons hoofd terwijl ons lichaam ons juist ook zoveel belangrijke boodschappen afgeeft.
In gedachten zie ik het voor me. Mijn hand ligt in de Hand van God dat is de bron van rust en met de andere hand mag ik doen wat mijn hand vindt om te doen. Geloof ik me ik ben er niet perfect in maar sinds ik dit ontdekt heb kan ik veel meer doen dan dat ik doe vanuit mijn hoofd. Je raakt hierdoor zo de regie kwijt en zit zo in de modus van zwoegen. In Gods orde heerst er rust en vrede maar ook structuur. Hierin laat Hij duidelijk zien dat orde en structuur een basisvoorwaarde is om in balans te leven.
Sta een even stil, waar zijn jouw handen mee gevuld? Is er een hand beschikbaar om vast te kunnen houden aan die ene grote Hand die de bron van leven is.’? Of heb jij twee vuisten die vol zijn van het zwoegen?
Ik daag je uit om je te richten op Hem en te vragen of Hij je wil leren leven vanuit die Hand met rust zodat je werkelijk tot je bestemming kunt komen.