Soms zijn momenten van terugkijken naar het verleden zo waardevol. Inmiddels zijn onze kinderen volwassen dus heb ik een andere positie naar de kinderen dan vroeger. Alhoewel ik zeker hun moeder blijf. Iets waar ik veel tijd aan verspild heb en wat mij geen steek vooruit heeft geholpen was het vraagstuk in mij: Ben ik wel een goede moeder? Doe ik het wel goed? Als ik naar de omstandigheden van ons gezin keek en me daaraan ging meten, leek mijn inzet toen zinloos en gaf het weinig perspectief.

Herinner je de storm en het noodweer in Leusden afgelopen juli nog? In een paar seconden viel er een valwind en heftige regen neer en zorgde voor grote chaos en schade. Tijdens een fietstocht waren we ineens midden in het centrum. Onvoorstelbaar wat we zagen. Huizen kapot bomen die omlagen of afgebroken waren als luciferhoutjes. Steeds als ik er aan terug denk komen weer de woorden: ‘Hoe Groot zijt Gij!’ Het zou zo maar kunnen zijn dat je bedenkt wat heeft dat met het moederschap te maken? Ik zal het je vertellen hoe ik dit gebied herkende in mijn eigen leven.

Als moeder van kinderen met een beperking heb je het niet altijd even makkelijk. Gewone dingen kosten veel energie om aan te leren. Ik heb het zelf vaak ervaren als een moeilijke tijd. De moeite op school en het buitenspelen wat vaak verstoord raakte door ruzie. Moeders die mijn kind niet begrepen en verhaal kwamen halen bij mij en duidelijke lieten merken dat ik een loedermoeder was. Wat deed het pijn. In deze periode stormde het vaak kort en heftig en moest ik de rommel weer opruimen. Wat werd ik er door ontmoedigd! Een aantal van die stormen herinner ik me nog goed zo. De meerdere overstappen die we moesten maken voordat er uiteindelijk plaats kwam op het speciaal onderwijs. Ik moest mijn kind loslaten en toe vertrouwen aan anderen. Ook op dit onderwijs stormde het vaak waardoor er weer chaos ontstond. De storm die wat langer duurde was die er voor zorgde dat ons kind als 16 jarige alcoholverslaafd de deur uit ging. Weer een pijl: je bent een loedermoeder opvoeden kan je niet, terwijl ik me er zo voor ingezet heb. Wat was het lastig om de zorg voor ons kind los te laten maar ook thuis de chaos weer op te ruimen. Gelukkig hoefde ik dat niet alleen te doen. Ik heb geleerd in al die jaren om mijn hoop op God te stellen en hierin mijn kracht en troost in Hem te vinden. Iedere morgen bad ik weer: ‘Heer geef mij kracht en Uw liefde om uit te delen aan mijn kinderen. Ik ben leeg gegeven en kan het niet meer.’ Na jaren van onrust en nog vele momenten waarin de storm over ons heen ging kwam er rust. Ons alcohol verslaafde kind kwam op de juiste plek terecht de kinderen werden volwassen en langzaam ging de storm liggen en mocht ik stilletjes vooruit kijken. Diep van binnen altijd het gevoel dat als de kinderen volwassen zouden zijn ze hun eigen pad zouden gaan betreden en de thuishaven zoveel mogelijk links zouden laten liggen.(Mijn fouten zouden me fataal zijn) Niets is minder waar. We hebben een leuke gezellige band met elkaar en weten goed hoe we wel en niet met elkaar om moeten gaan. Nadat ik op ons 25 jarig huwelijk terug kon kijken naar al die stormen kan ik voluit zeggen: ‘Ik ben een goede moeder.’ Weet je waarom ? Ik heb in afhankelijkheid van God alles gegeven wat ik had meer dan dat. Het allermooiste vind ik de Bijbeltekst: Mijn God zal uit de overvloed van zijn majesteit elke tekort aanvullen door Christus Jezus. Filippenzen 4:19.
Ik heb gezien dat God ieder tekort heeft aangevuld waardoor er een glans van Zijn aanwezigheid over ons gezin heen ligt. Natuurlijk is deze weg gegaan over hobbels en deed ik ook dingen die ik nu niet meer zou doen. Maar dat het is het leven leren.

Inmiddels mag ik mijn dochter en vele anderen moeders die in coaching zijn bemoedigen en richting geven. In alles wat je doet betrek je Hemelse Vader bid om wijsheid, geduld, liefde, inzicht om te onderscheiden en vertrouw op Hem al je uitdagingen en problemen toe. De ogen van de Heer gaan over de hele aarde, om krachtig bij te staan wiens hart volkomen naar Hem uitgaan, 2 Kronieken 16:9.

Stel jezelf open en laat je onder te dompelen in Zijn aanwezigheid met al je gebreken en perfectionisme, om te leren leven in plaats van overleven. Als er aan mijn levensboom geschud wordt kijk ik terug daar waar de wind toe nam en de regen neer viel en Gods trouwe Vaderhand ons redde en doortrok om de schade met Hem weer op te ruimen.

U bent trouw, Heere! U bent trouw, Heere! U bent trouw, Heere tot aan het eind. Wat een heerlijke belofte om in te leven met het oog gericht op Hem.